- Το τρίτο το μακρύτερο κι ας βρεθεί ένας καραγκιόζης να το αμφισβητήσει
Είχα δηλώσει σε διάφορους κύκλους (όπως στον κύκλο με την κιμωλία, και ο άλλος ο πιο έγκυρος των χαμένων ποιητών) πως δεν θα μιλήσω αν δεν συμβεί κάτι σημαντικό. Άλλα άλλοι κύκλοι (κυρίως ο έκκεντρος) διέρρευσαν πως θα προβώ σε δηλώσεις μετά τις σημαντικές αποφάσεις που πάρθηκαν για τη χώρα στη σύνοδο κορυφής. Το αρνήθηκα κι αυτό. Όμως ο άγιος μου αποκαλύφθηκε στον ύπνο μου ως δράκοντας με 5 κεφάλια και 7 πύρινες γλώσσες κι έτσι σας μεταφέρω κι εγώ αυτά που μου ελάλησε.
7 χρόνια γύψος
Ξεκίνησα διαβάζοντας τις επίσημες δηλώσεις. Ξέρω δεν είναι του στύλ μου αλλά μερικές φορές έχει σημασία να καταλάβεις το spin που προσπαθούν να δώσουν στα πράγματα οι διάφορες επίσημες πηγές.
Είναι χαρακτηριστικό πως όλες οι δηλώσεις επισήμων δεν μιλάνε πουθενά για την οικονομική ταμπακιέρα ενώ αντιθέτως δανείζονται το λεξιλόγιο τους από μια αόριστη κενολογία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας ζητά να βάλουμε πλάτη για την ανάπτυξη, η Άλφαμπανκ μας προειδοποιεί πως αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία, ο ΓρΑΠ μας απήλλαξε από τον βραχνά της χρεοκοπίας, η μέρκελ αφοσιώνεται στην υποστήριξη της ελλάδας, και ο βενιζέλος δήλωσε πως η ευρώπη έβαλε πάτο στο βαρέλι του χρέους, ενώ η ΝΔ στον αντίθετο πόλο χαρακτήρισε ρετσινιά για την ελλάδα την υποβάθμιση από τους σεπτούς οίκους αξιολόγησης.
Τελικά μόνο η παπαρήγα φρόντισε να δώσει μια οικονομική διάσταση στο ζήτημα αναφερόμενη στο κούρεμα του 21% (το οποίο αργότερα θα δείξουμε πως το 21% είναι απάτη, αλλά δεν φταίει η παπαρήγα γι’ αυτό). Να δηλώσω εδώ πως η κ.παπαρήγα τους τελευταίους μήνες προσφέρει πάντα το πιο ακριβές και ειλικρινές δημοσιογραφικό ρεπορτάζ στις δηλώσεις της (και ξέρετε τι εκτίμηση τρέφω για το κόμμα της). Αν πιάσουμε και τα εξαπτέρυγα δε, το σκηνικό γίνεται αστείο: εν τόκοις, χρήμασι εκδιδομένη η χώρα ο καρατζαφέρης, μια ανάσα στη χώρα ο κουβέλης, μια μια βαθιά ανάσα για την Ελλάδα η μπακογιάννη. Η αλήθεια είναι πως από τους 3, ο κουβέλης κάνει καλύτερα για κυβερνητικός εκπρόσωπος και θα τον προτείνω προσωπικώς στον ΓρΑΠ.
Ευτυχώς μετά από περίπου 2 χρόνια κρίσης, οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν καταλάβει πως η ιατρική ορολογία -τόσο διαδεδομένη στους κύκλους του ΔΝΤ- δεν είναι πολύ πρέπουσα για τις ελληνικές συνθήκες. Βλέπετε οι ατυχείς δηλώσεις του αρχηγού της επαναστάσεως Γ.Παππαδόπουλου το 1967 περί γύψου, νυστεριών και άλλων ιατρικών παραφερναλίων έκαναν άπρεπη τη χρήση μερικών τόσο χρήσιμων μεταφορών. Σήμερα πια, το πολίτευμα μας πορεύεται με ρετσινιές, βραχνάδες, ανάσες, πλάτες, τελευταίες ευκαιρίες και πάτους βαρελιών.
Ωραία προς τι όλη αυτή η ακατάσχετη κενολογία? Γιατί κανείς δεν βγήκε να πει 3 το λάδι 3 το ξύδι τόσο μας βγαίνει ο λογαριασμός παιδιά? Καταρχήν διότι δεν υπάρχει ακριβής λογαριασμός. Τα στοιχεία που βγαίνουν στη δημοσιότητα είναι τόσο ασαφή που τελικά κανείς ακριβώς δεν γνωρίζει τι θα ισχύσει. Αν πρέπει να βγάλουμε ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα για το ποιος κερδίζει από αυτή τη συμφωνία, αυτός δεν είναι άλλος από τους ομολογιούχους. Που με ένα ελαφρότατο κούρεμα της τάξης του 10% (περίπου) ανταλλάσσουν τα χρεοκοπημένη ελληνικά ομόλογα με εγγυημένα ευρωπαϊκά. Και έτσι στο γνωστό μοτίβο των τελευταίων 3 ετών, δημόσιο χρήμα ξοδεύεται για να ξελασπώσει τις κακές επενδύσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Αυτό είναι ίσως το μοναδικό στιβαρό συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε μετά από τη “σκληρή διαπραγμάτευση”. Η ευρώπη εγγυήθηκε πως οι τράπεζες θα στηριχθούν και εμπράκτος έδωσε και μερικά νούμερα. Ταυτόχρονα ένα αδιόρατο και ασαφές σχέδιο Μάρσαλ δώθηκε ως υπόσχεση από τους γερμανούς στους πεινασμένους για μπίζνες και μίζες πασόκους. Αλλά ας τα πιάσουμε ένα ένα.
Το κούρεμα που έγινε αρνάκι. NPV Vs WTF
Μετά τις σφαγές του προηγούμενου διαστήματος για τη συμμετοχή ή όχι του ιδιωτικού τομέα στο σχέδιο διάσωσης, σύμφωνα με τα ΜΜΕ η “γερμανική” πρόταση υπερίσχυσε. Με λίγα λόγια οι γερμανοί πρότειναν να πληρώσουν και οι ιδιώτες ομολογιούχοι τον λογαριασμό της ελληνικής χρεοκοπίας αντί να τον πληρώσουν πάλι τα κράτη. Αντίθετα, τρισές, γάλλοι, άγγλοι και έλληνες δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για καπιταλισμό. Τι πράγματα είναι αυτά να πληρώνει ένας ιδιώτης μια κακή επένδυση που έκανε?
Διαβάζοντας όμως το λογοτεχνικό κείμενο που εκδόθηκε για την περίφημη συμμετοχή των ιδιωτών στο πακέτο “διάσωσης”, βλέπουμε πως τελικά είναι πιο πιθανό το περίφημο κούρεμα των ομολόγων να είναι πολύ κοντά στο 10% (όσο τόκοι 2,5 ετών δηλαδή) παρά στο 21% που διαφημίζει το δελτίο τύπου. Για αρχή το 21% είναι ύποπτο διότι λέει αφορά το NPV. Αν είστε προσεκτικοί αναγνώστες αυτού του blog θα πρέπει να έχετε ήδη τραβήξει το πιστόλι σας με το που είδατε ένα τριγράμματο αρκτικόλεξο. NPV? WTF? Τι σημαίνει ένα τριγράμματο αρκτικόλεξο στον οικονομικό παπατζισμό? Πως πιθανότατα κάποιος προσπαθεί να σας τη φέρει. Ωραία λοιπόν τι είναι το NPV? Με λίγα λόγια WTF is NPV?
Μια απάντηση έχω να σας δώσω PLW*. Ωραία αυτό σημαίνει πως NPV είναι η αξία του κεφαλαίου του ομολόγου + την αξία των τόκων μέχρι τη λήξη του μείον ο μελλοντικός πληθωρισμός, το κόστος ευκαιρίας και διάφορες άλλες υποθέσεις που το IIF απλά κλήρωσε για να δείχνει ωραίο το νούμερο. Αυτό που μας απασχολεί εμάς ως κράτος είναι το πόσα σκατά λεφτά θα πληρώσουμε για ένα ομόλογο μέχρι τη λήξη του. Άρα για ένα ομόλογο αξίας 1000ευρώ που λήγει του χρόνου χθές με επιτόκιο 4% το κράτος πρέπει να πληρώσει 4%*1000+1000=1040 ευρώ. Άρα τι χάνουν οι τραπεζίτες? Ας το κάνουμε ταληράκια με ένα υποθετικό παράδειγμα.
Είμαι η Kserolas Bank και κατέχω ελληνικά ομόλογα αξίας 4000ευρώ και θέλω να τα ανταλλάξω σε ίσες ποσότητες με το νέο πρόγραμμα για τα ελληνικά ομόλογα. Με συμφέρει? Ας πούμε πως τα ομόλογά μου λήγουν τον 5/2013 με το πολύ καλό επιτόκιο 4,6% και είναι αυτά GR0124021552. Μέχρι πριν το τέλος της συνόδου αυτά τα ομόλογα διαπραγματεύονταν στο 62% της ονομαστικής αξίας τους. Αν τα πούλαγα λοιπόν προχθές στην αγορά θα έπαιρνα πίσω 2480ευρώ στην τσέπη την τρίτη το πρωί.
Αν από την άλλη σε ένα παράλληλο σύμπαν η ελλάδα δεν χρεοκοπούσε και πλήρωνε κανονικά τις υποχρεώσεις της τι θα έπαιρνα? 4000 ευρώ ονομαστική αξία + τόκοι 2 ετών άρα 4000*4,6%=184ευρώ το χρόνο. Με λίγα λόγια οι εισπράξεις αυτών των ομολόγων είναι 4000+184+184=4368 ευρώ που θα έχω στις 21/05/2013 αν όλα πάνε καλά κι ο κόσμος δεν έχει τελειώσει. Κρατήστε εδώ πως αυτό είναι ένα θεωρητικό ενδεχόμενο διότι η ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις τις. Άρα ναι μεν το κράτος θα χρωστά στην Kserolas Bank 4368 ευρώ στις 21/05/2013 αλλά είναι απίθανο να έχει να την πληρώσει.
Ας δούμε όμως τι παίρνω με το πρόγραμμα ανταλλαγής. Δίνω λοιπόν 4000 ευρώ ομολόγων και παίρνω:
-
1000ευρώ εγγυημένα από την ΕΕ επενδεδυμένα για μια 30ετία με επιτόκιο 4% τα πρώτα 5 χρόνια, 4,5% τα επόμενα 5 χρόνια και 5% για τα υπόλοιπα 20 χρόνια (μεσοσταθμικό επιτόκιο 4,5% για όλη τη διάρκεια).
-
1000 ευρώ σε 30ετές εγγυημένο από την ΕΕ ομόλογο μόλις λήξει το ομόλογο που έχεις στα χέρια σου (δηλαδή στις 21/5/2013) με τα ίδια επιτόκια με το παραπάνω
-
800 ευρώ εγγυημένα από την ΕΕ επενδεδυμένα για μια 30ετία με επιτόκιο 6% για τα πρώτα 5 χρόνια, 6,5% για τα επόμενα 5 και 6,8% για τα υπόλοιπα 20 (μεσοσταθμικά 6,42%)
-
800 ευρώ σε 15ετές ημι-εγγυημένο ομόλογο με σταθερό επιτόκιο 5,9%
Μπερδεμένο? Όχι πραγματικά πολύ. Ας δούμε λοιπόν τι θα έχει στα χέρια της η KserolasBank στις 21/5/2013 με τη νέα μπίζνα (χρησιμοποιώ τα μεσοσταθμικά επιτόκια)
-
1000 κεφάλαιο εγγυημένο + (45+45)τόκοι = 1090 ευρώ
-
1000κεφάλαιο εγγυημένο + τους τόκους του παλιού ομολόγου δηλαδή 4,6% ήτοι 1092 ευρώ
-
800 ευρώ εγγυημένα + (51,4+51,4όκοι = 903 ευρώ
-
800 ευρώ ημι-εγγυημένα + (47,2+47,2)τόκοι = 894 ευρώ
Τελικός λογαριασμός 3979 ευρώπουλα στρογγυλά καλογυαλισμένα και εγγυημένα και με πολύ καλό επιτόκιο για μια 30ετία. Ή αλλιώς 91% ή αλλιώς κουρεματάκι περίπου 9% σε σχέση με το παράλληλο εκείνο σύμπαν όπου η ελλάδα δεν θα χρεωκοπούσε.
Άρα η θεωρητική χασούρα ενός ομολογιούχου είναι περίπου 9% επί του κεφαλαίου του +τόκοι ή σαν να δάνειζε τη χώρα άτοκα για 2,5 περίπου έτη. Τι κερδίζει ο ομολογιούχος από την τράμπα? Ξεφορτώνεται με κόστος μόλις 9% ελληνικά ομόλογα που σε καμία περίπτωση δεν αξίζουν την ονομαστική τους αξία. Στην καλύτερη περίπτωση που έβγαινε στην αγορά να τα πουλήσει θα έχανε μεταξύ 30% και 40% . Ταυτόχρονα κερδίζει ένα πολύ καλό επιτόκιο που μεσοσταθμικά κινείται γύρω στο 5,2% το χρόνο για το καινούργιο του εγγυημένο κεφάλαιο. Και φυσικά κερδίζει την εγγύηση της ΕΕ δηλαδή κυρίως της γερμανίας και δευτερευόντως της γαλλίας.
Βγάλε το λαγό από το καπέλο.
Κάτσε ρε τέκι, ολόκληρη ευρωπαϊκή ένωση πανηγυρίζει για το κούρεμα του 21% και τα απειροαπίθανα δις που θα πληρώσει ο ιδιωτικός τομέας κι εσύ ισχυρίζεσαι πως τους έπιασαν όλους Κώτσους?
Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο. Δεν τους έπιασαν όλους κώτσους, μόνο τους μουζίκους που ονομάζονται κατ’ ευφημισμό πολίτες. Τι λέει το περίφημο σχέδιο? Γιατί διαφημίζουν το 21% (το οποίο ο τρισμέγιστος Βενιζέλος υπονόησε πως τους κοροϊδεύουμε γιατί στην ουσία τους τρώμε περισσότερα) ? Διότι αυτό το νούμερο είναι σέξυ. Και γιατί είναι σέξυ? Διότι όπως είπαμε και πριν το NPV είναι ένα νούμερο που μπορείς να του βάλεις μέσα της παναγιάς τα μάτια για να το κάνεις να φαίνεται ωραίο. Διότι περιέχει μέσα μελλοντικούς πληθωρισμούς που δεν γνωρίζουμε (ούτε αυτοί που το συντάσσουν), εναλλακτικές επενδύσεις που επίσης δεν γνωρίζουμε, αποτιμήσεις που δεν γνωρίζουμε και διάφορες άλλες μελλοντικές προβλέψεις στις οποίες ξέρουμε πόσο ικτρά έχουν αποτύχει οι τραπεζίτες που έβγαλαν αυτό το νούμερο. Αν για παράδειγμα ως μέτρο σύγκρισης πάρουμε την αγοραία αξία των ελληνικών ομολόγων το προηγούμενο τρίμηνο, το συγκεκριμένο σχέδιο ωφελεί τις τράπεζες κατά τουλάχιστον 20%. Αν πάρουμε για παράδειγμα ως μέτρο σύγκρισης τη δεδομένη αδυναμία αποπληρωμής των ομολόγων του ελληνικού κράτους και του κουρέματος που τρώνε τα ομόλογα των χρεοκοπημένων χωρών παραδοσιακά (γύρω στο 50% χοντρικά) τότε το παρόν σχέδιο είναι τουλάχιστον κατά 40% συμφέρον για τους τραπεζίτες.
Άρα όπου ακούτε NPV μπορείτε να φαντάζεστε πως αυτός που έβγαλε αυτό το νούμερο τράβηξε έναν λαγό από το καπέλο του, πόσο μάλλον αν σκεφτείτε πως οι προβλέψεις που έκανε αφορούν 30 χρόνια στο μέλλον. Και εντάξει θα άφηνα μια πιθανότητα να έχουν φέρει από τον τάφο τον νοστράδαμο να κάνει τις προβλέψεις, αλλά είναι αυτός ο δράκος της αποκάλυψης πίσω από την πλάτη μου που διαβάζει τώρα αυτό το κείμενο και μου απαγορεύει να το πω, γιατί αν το κάνω θα πεθάνω με τον ίδιο τυχαίο τρόπο που πεθαίνουν διάφοροι άγγλοι whistleblowers σκανδάλων την τελευταία δεκαετία (κι εκείνος ο τεχνικός της Vodaphone που αυτοκτόνησε για να μην ξεχνάμε πως ανήκουμε κι εμείς στη δύση)
*επεξηγήσεις συμβόλων
NPV=Net Present Value
WTF=What the Fuck
PLW=Praise the Lord for Wikipedia
Ο μαλάκας
Τι κερδίζει η ελλάδα από την ιστορία? Το τρίτο το μακρύτερο κι ας βρεθεί ένας καραγκιόζης να το αμφισβητήσει. Προσέξτε: Το κούρεμα του 9% αφορά μόλις 135δις ευρώ του συνολικού χρέους και αφορά 10% επι του κεφαλαίου δηλαδή μόλις 13,5δις. Αν βάλουμε και τα επιτόκια τότε το κούρεμα μειώνεται περίπου στο 9%. Άρα από χρέος 350δις αυτή τη στιγμή, θα γλυτώσουμε 13,5δις ή αλλιώς μείωση χρέους (μη λιποθυμήσετε) 3,8% ή αν το θέλετε σε πιο σέξυ μορφή σχεδόν 6% του ΑΕΠ.
Και για να καταλάβετε τα μεγέθη. Τα 13,5δις που είναι η μείωση του χρέους, είναι μόλις 5δις λιγότερα από το χρέος που μας φόρτωσε η κυβέρνηση το πρώτο εξάμηνο του 2011. (12,7δις το έλλειμμα+4,1δις κάτι χρέη σε φαρμακευτικές και προμηθευτές νοσοκομείων+1,1δις για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου διαφόρων εταιριών+400εκ για ανάληψη χρεών τρίτων σαν τα 100εκ του μεγάρου μουσικής πχ=18,5δις). Άρα ό,τι κέρδισε ο ΓρΑΠ παλεύοντας με τα θηρία το μοίρασε και με το παραπάνω στα φιλαράκια του μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011. Σκεφτείτε να μην ήταν και αυστηροί με τις φαρμακευτικές δαπάνες δηλαδή
Και από τόκους? Τόση φασαρία έκανε ο ΓρΑΠ για τους νέους ευνοϊκούς όρους τοκισμού. Μεσοσταθμικά η ελλάδα όχι μόνο δεν κερδίζει από τους τόκους αλλά χάνει καθώς οι τόκοι του νέου προγράμματος βρίσκονται πολύ κοντά (και λίγο πάνω από) το 5% τη στιγμή που πάνω κάτω τα ομόλογα που θα λήξουν έχουν επιτόκιο κάτω από 5% (πιο κοντά στο 4,5μάλλον). Άρα που βρίσκονται οι πανηγυρισμοί του ΓρΑΠ? Στο μειωμένο επιτόκιο για τα 5 πρώτα χρόνια που συνίσταται σε περίπου 4,9% δηλαδή μόλις 0,1% λιγότερο από το επιτόκιο του πρώτου μνημονίου και φυσικά αρκετά υψηλότερο από το επιτόκιο των ομολόγων που λήγουν. Με λίγα λόγια αυτή η τράμπα μοιάζει με την περίοδο χάριτος που σου δίνουν οι τράπεζες προκειμένου στην αρχή να φαίνονται λίγοι οι τόκοι. Όμως στην ουσία οι τόκοι ακόμα και σε αυτή την περίοδο χάριτος θα είναι υψηλότεροι από τους σημερινούς άρα το κέρδος για τον προϋπολογισμό θα είναι αστείο. Χώρια φυσικά που σε 5 χρόνια από τώρα αυτοί οι τόκοι θα ανέβουν.
Άρα από την όλη τράμπα και τα ταχυδακτυλουργικά του προγράμματος τι κερδίζουμε? Τίποτα απολύτως. Ίσα ίσα ανταλλάσσουμε ομόλογα ελληνικού δημοσίου με κάτι περίεργα εργαλεία που θα τα χρωστάμε σε όλη την ευρώπη όπως έγινε και με το μνημόνιο ένα. Γιατί αυτό είναι σημαντικό? Διότι μπορείς να πεις πιο εύκολα αϊ γαμίσου σ’ έναν ιδιώτη ομολογιούχο ή ακόμα και σε ένα δημόσιο ταμείο άλλης χώρας, παρά να το πεις σε 27 χώρες συνολικά και ταυτόχρονα. Οπότε ουσιαστικά ο ΓρΑΠ συνεχίζει τη βασική δουλειά που κάνει από τη στιγμή που εκλέχθηκε πριν από περίπου 2 χρόνια. Υποθηκεύει το υπάρχων ελληνικό χρέος με τρόπους που είναι πολύ πιο δύσκολο να αναδιαπραγματευτεί, ενώ ταυτόχρονα το αυξάνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς για τα δεδομένα της χώρας (υπενθυμίζω κατά 44δις μόνο το 2010 και ήδη 18,5δις το πρώτο εξάμηνο του 2011).
Διότι αν κάνουμε μια σούμα το τι έχει συμβεί στη χώρα τα τελευταία 2 χρόνια, θα δούμε πως τα αποτελέσματα, τα σκληρά αριθμητικά αποτελέσματα είναι φρικώδη. Δεν έχει σημασία τι ψέματα λέει ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του. Δεν έχουν σημασία ποιες είναι οι προσπάθειες που καταβάλουν οι υπουργοί στα λόγια. Σημασία έχει ο λογαριασμός.
Το Πασόκ παρέλαβε ένα δημόσιο χρέος ύψους περίπου 300 δις στο τέλος του 2009 και σήμερα αυτό το χρέος βρίσκεται περίπου στα 360δις ήδη και μέχρι το τέλος του χρόνου είναι πολύ πιθανό το χρέος να πλησιάσει τα 380δις χωρίς καμία ένδειξη πως αυτός ο ρυθμός θα μειωθεί σημαντικά μέσα στο 2012. Άρα ουσιαστικά για τα οικονομικά δεδομένα οι επιδόσεις της κυβέρνησης αυτά τα δύο χρόνια πλησιάζουν τις επιδόσεις της κυβέρνησης playstation στο ανέμελο 2009. Το έλλειμα κλείνει κάθε χρόνο άνω του 15% του ΑΕΠ μόλις βάλουμε μέσα και τα διάφορα δωράκια που δεν περιλαμβάνονται στο έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης.
Χέσε ψηλά κι αγνάντευε.
Σε αυτό το σημείο ο άγιος φλώρος άλλαξε μορφή και έγινε μια κατσίκα με 9 κεφάλια προσπαθώντας να μου απαντήσει στο σημαντικότερο ερώτημα που θα ήθελε να ακούσει ο μικρός πασόκος που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Θα τα βγάλει πέρα η κυβέρνηση μετά τη συμφωνία? Η σύντομη απάντηση είναι όχι, η εκτενής έρχεται από κάτω.
Να δούμε λίγο τι κέρδισε η κυβέρνηση? Κέρδισε τη μη αποπληρωμή των 110δις του μνημονίου 1 που ήταν να πληρωθεί μεταξύ 2012-2016. Αλλά αυτό μας ήταν ήδη γνωστό και δεδομένο από τις 2 Δεκέμβρη του 2010, όταν ο άγιος γλυκέριος -μεγάλη η χάρη του- μου είχε αποκαλύψει την κάρα του. Σε αυτή μπορείτε να δείτε ότι οι μπλέ μπάρες που αφορούν τα 110δις του μνημονίου και οι οποίες θα έπρεπε να εξοφληθούν σταδιακά μέχρι το 2016 δεν έχουν μπει στον μετριοπαθή υπολογισμό που έκανε ο άγιος (μετριοπαθή στα όρια του αστείου αν σκεφτούμε πως προβλέπει έλλειμα 2012 στα 15δις ευρώ όταν ακόμα χτυπάμε 30άρες και 40άρες). Άρα τα 110δις ξέραμε πως είναι αδύνατο να αποπληρωθούν σε αυτό το διάστημα, γιαυτό και δεν πληρώνονται.
Τι άλλο κέρδος είχε η κυβέρνηση? Τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων της για τα επόμενο ένα ή ενάμιση χρόνο (είναι αστείο να μιλάμε για παραπάνω, όπως ήταν αστείο να μιλάμε για το 2013 όταν υπογραφόταν το μνημόνιο 1 τον μάη του 2010). Αλλά αυτή η χρηματοδότηση δεν φτάνει για να ικανοποιήσει την εκλογική πελατεία της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα το πασόκ να χάνει ολοένα και πιο σταθερά τις κοινωνικές και οικονομικές του συμμαχίες. Τίποτα δεν προβλέπεται στο σχέδιο που να δημιουργήσει συμμαχίες που θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να επιπλεύσει.
Τι άλλο κέρδος είχε η κυβέρνηση. Την αστεία μικρή μείωση τόκων για τα πρώτα 5 έτη. Αυτή θα φέρει κάποια μικρά αποτελέσματα στο έλλειμμα, αλλά αυτά τα αποτελέσματα θα είναι τόσο μικρά που θα εξαφανιστούν μέσα στην τεράστια αύξηση των τόκων που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Ο ΓρΑΠ σας λέει πως θα γλυτώσουμε 3δις σε τόκους, αλλά δεν σας λέει πως θα τα γλυτώσουμε σε σχέση με ένα υποθετικό μελλοντικό σενάριο. Με λίγα λόγια οι τόκοι που πληρώνει κάθε χρόνο το ελληνικό κράτος και οι οποίοι αυξάνοντα ραγδαία την τελευταία τριετία, θα συνεχίσουν να αυξάνονται απλά με μικρότερο ρυθμό από τις προηγούμενες προβλέψεις. Κι αυτό για 5 χρόνια πριν αρχίσουν να αυξάνονται πάλι ραγδαία. Άρα μηδέν εις το πηλίκο για τους πασόκους.
Άρα η ύφεση θα συνεχίσει να είναι βαθιά, το δημόσιο θα συνεχίσει να πληρώνει μόνο επιλεκτικά τους πελάτες του, η ανεργία θα συνεχίσει να ανεβαίνει και το πασόκ να χάνει τα κοινωνικά στηρίγματα που το έφεραν στην εξουσία. Κι όλα αυτά χωρίς να συμβεί καμία ιδιαίτερα χοντρή στραβή παγκοσμίως που είναι πολύ πιθανό να συμβεί.
Άδραξε την ημέρα
Διότι εκεί είναι το άλλο παιχνίδι. Καθώς πια ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι συνειδητοποιούν πως η νεροτσουλήθρα στη δύση δεν έχει τελειωμό, αυτοί που έκαναν υπομονή να περάσει η μπόρα θα αρχίσουν να γίνονται ανυπόμονοι καθώς η μπόρα δεν τελειώνει. Κι αυτό δημιουργεί “ατυχήματα” τύπου Lehman. Είτε μιλάμε για το μικροκλίμα της ελλάδας (τύπου Leo Bernet και έδραση ψαλίδας), είτε για το παγκόσμιο σύστημα.
Στην ΕΕ αυτή τη στιγμή υπάρχουν ήδη 5 χώρες που βρίσκονται ντε φάκτο εκτός αγορών. 3 επίσημα και με τη βούλα (ελλάδα, ιραλνδία, πορτογαλλία) και 2 πρακτικά (ιταλία και κύπρος). Πολύ σύντομα οι “αγορές” με την ανοχή των κυβερνήσεων θα “επιτεθούν” και στους υπόλοιπους υποψήφιους (ισπανία, βέλγιο). Από αυτό το μπάχαλο το EFSF είναι πολύ μικρό και αδύναμο για να παρέμβει και να σώσει την παρτίδα. Οπότε σύντομα θα έχουμε καινούργιες κρίσιμες αποφάσεις. Γιατί το σύστημα είναι κουρδισμένο για να ωφελεί τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Όπως συνέβη και σε αυτή τη σύνοδο, η πολιτική τάξη της ευρώπης παίζει με σημαδεμένη τράπουλα εις βάρος των πρώην πολιτών, νυν μουζίκων. Σε κάθε γύρο το λόμπυ του χρηματοπιστωτικού τομέα κερδίζει, στην ουσία υποθηκεύοντας την ίδια την ύπαρξή του. Περίεργο? Όχι. Πώς νομίζατε ότι βγήκε το τσιτάτο πως οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί για να τους κρεμάσουμε?
Όσο για την τελευταία καταφυγή του κάθε πάσχου επι γης…. το κοκαλάκι από το οποίο κρέμεται και ο τελευταίος πασόκος? το σχέδιο μάρσαλ είναι ένα θέμα που μου αρέσει τόσο πολύ, που θα του αφιερώσω καινούργιο άρθρο
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἴχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν. Κατά ιωάννη 15:22
ΥΓ συγχωρέστε με που η σημερινή κάρα δεν έχει γράφημα για να ξεκουραστούν τα μάτια σας, αλλά το όλο σχέδιο είναι τόσο ασαφές που κανείς δεν ξέρει ακριβώς να μας κάνει έναν ακριβή λογαριασμό. Επίσης να δηλώσω εδώ πως ευχαριστώ τη μαμά μου τον μπαμπά μου τον αδερφό μου και την ακαδημία για αυτή την αποκάλυψη του αγίου καθώς και τον Poltergeist χωρίς την υπερωριακή λογιστική δεινότητα του οποίου ακόμα θα έσκαβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου