Πολλές φορές στο παρελθόν στρατιωτικές παραγγελίες της χώρας μας έγιναν αφορμή να σωθούν θέσεις εργασίας είτε στις ΗΠΑ είτε στη Γαλλία είτε στη Γερμανία είτε στην Αγγλία.
Να νιώσουν οι εταίροι το οικονομικό «ισοδύναμο τετελεσμένο»
Η Ελλάδα που σήμερα χρωστάει 350 δισ. ευρώ και δέχεται την μήνιν των Γερμανών και άλλων φίλων της, δεν έπαψε ούτε μια στιγμή να αγοράζει όπλα από τους εταίρους της. Από το 1998 μέχρι το 2009 η Ελλάδα αγόρασε οπλικά συστήματα αξίας 24,01 δισ. ευρώ, δηλαδή το 1/4 περίπου των δανείων στήριξης που εξασφαλίστηκαν μέσω της τρόικας.
Από το προαναφερόμενο ποσό οι Γερμανοί πήραν 4,8 δισ. ευρώ και οι Γάλλοι 5,5 δισ. ευρώ, ενώ έπονται και άλλα που σύντομα θα αρχίσουν να δημοσιοποιούνται.
Η υπόθεση των Ιμίων αποτέλεσε το 1996 το εναρκτήριο λάκτισμα για μια καταιγιστική κούρσα εξοπλισμών, που ήταν αντίλογος στην τουρκική επιθετικότητα. Το ελληνικό στρατιωτικό δόγμα ποτέ δεν ήταν επιθετικό. Στηριζόταν πάντα στο «ισοδύναμο τετελεσμένο» που απαιτούσε προηγμένα οπλικά συστήματα, τα οποία μετέδιδαν στους Τούρκους ένα απλό μήνυμα: «Κάθε επίθεση εναντίον της Ελλάδας θα απαντηθεί με κόστος ανάλογο».
Το δόγμα αυτό φαίνεται ότι δούλεψε, αλλά κόστισε και πολλά δισεκατομμύρια, τα οποία πήγαν σε εξοπλισμούς και μίζες. Μόλις πρόσφατα ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης είπε στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash, ότι μέσω των εξοπλιστικών φτιάχτηκαν μεγάλες περιουσίες αλλά και πολιτικές καριέρες. Ο πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο πρόσφατο κρεσέντο του για τη διαφθορά στην Ελλάδα, είπε και μια μεγάλη αλήθεια. Ότι η Γερμανία και η Γαλλία ήξεραν τα προηγούμενα χρόνια τα χάλια της ελληνικής οικονομίας, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια για να πουλάνε όπλα στη χώρα μας. 
Τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν επιβεβαιώνουν όσα είπε ο Γιούνκερ· άλλωστε αποτελούσαν κοινό τόπο στην Ελλάδα. Τα εξοπλιστικά προγράμματα χρησιμοποιούνται διεθνώς και ως διπλωματικά εργαλεία. Τον κανόνα αυτό ακολουθούσε και η χώρα μας. Αποδεικνύεται εντούτοις σήμερα ότι είχε μονομερή εφαρμογή, αντί της αμφίπλευρης, όπως θα ήταν φυσικό.
Ο υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Βενιζέλος στις αρχές Ιανουαρίου του 2010 κάνοντας τον τρίμηνο απολογισμό του Υπουργείου του, σημείωνε ότι οι Ευρωπαίοι αφ’ ενός μεν ζητούν λιτότητα από την Ελλάδα, αφ’ ετέρου δε, θέλουν να της πουλήσουν όπλα… Όλοι θυμόμαστε τον Έλληνα πρωθυπουργό στις αρχές του χρόνου να τρέχει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αναζητώντας χείρα βοηθείας.
Η παγερότητα της Μέρκελ αλλά και του γερμανικού κατεστημένου ήταν κάτι παραπάνω από τυπική δυσαρέσκεια. Η χώρα μας πιεζόταν ασφυκτικά, εξευτελιζόμενη, υποβιβαζόμενη και απειλούμενη με έξοδο από το ευρώ.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι αυτοί που μας πίεζαν τότε (ακόμη το πράττουν) έκαναν πολλές δουλειές με την Ελλάδα και προσπαθούν να τις συνεχίσουν. Ο Γιόζεφ Άκερμαν της Deutsche Bank που πριν από λίγους μήνες πουλούσε ελληνικά ομόλογα, βράβευσε πρόσφατα τον πρωθυπουργό μας. Ανομολόγητος πόθος τους είναι οι δουλειές που θα ανοίξουν στη χώρα μας μετά την απελευθέρωση των αγορών στην ενέργεια και αλλού.
Πώς σώσαμε ξένα εργοστάσια από το λουκέτο
Πολλές φορές στο παρελθόν στρατιωτικές παραγγελίες της χώρας μας έγιναν αφορμή να σωθούν θέσεις εργασίας είτε στις ΗΠΑ είτε στη Γαλλία είτε στη Γερμανία είτε στην Αγγλία.
Το 2005 η Ελλάδα παρήγγειλε 40 αεροσκάφη F-16 (κόστους 1,6 δισ. ευρώ) στις ΗΠΑ, κάτι που έγινε αφορμή να αποσοβηθεί τελικά το κλείσιμο στο Τέξας εργοστασίου της Lockheed Martin. Το ίδιο συνέβη μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν παραγγείλαμε πάλι στους Αμερικανούς, πυραύλους Patriot κόστους 1,11 δισ. ευρώ. Η γερμανική πολεμική βιομηχανία μόνο από δύο ελληνικές παραγγελίες, των αρμάτων Leopard και των υποβρυχίων εισέπραξε περίπου 3,2 δισ. ευρώ.
Η επιμήκυνση προθάλαμος για νέο κύμα μέτρων...
Τα νέα μέτρα τα οποία θα ληφθούν αμέσως μετά τις εκλογές προκειμένου να στηριχτεί ο προϋπολογισμός του 2011 είναι επί θύραις. Προθάλαμος των μέτρων είναι η επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων των 110 δισ. ευρώ, η αύξηση του ελλείμματος το 2010 και το 2011 (κατά μία μονάδα ετησίως) λόγω αναθεώρησης της Eurostat και βέβαια η αναδιάρθρωση του χρέους, που μοιάζει πλέον φυσιολογική εξέλιξη στις παρούσες οδυνηρές συνθήκες.
Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι η αναθεώρηση του ελλείμματος από την Eurostat δεν θα ισχύσει μόνο το διάστημα 2006-2009 αλλά θα επεκταθεί και στα επόμενα χρόνια προσθέτοντας στο 2010 και στο 2011 μία ποσοστιαία μονάδα κατ’ έτος. Στο σημείο αυτό το Υπουργείο Οικονομικών φαίνεται να καταλήφθηκε εξαπίνης, δηλώνοντας αρχικά ότι από την αναθεώρηση θα επηρεαστούν τα μεγέθη των ετών πέραν του 2009.
H Eurostat πιέζει να περιληφθούν στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης και ελλείμματα όπως εκείνα του ΟΣΕ και άλλων συγκοινωνιακών φορέων όπως της ΕΘΕΛ, του ΟΑΣΑ, του ΗΣΑΠ, των ΗΛΠΑΠ, της ΜΕΤΡΟ Α.Ε. και της ΤΡΑΜ Α.Ε.
Οι διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη, ενώ στο Υπουργείο Οικονομικών αρχίζουν και κάνουν προσομοιώσεις του ελλείμματος βάζοντας από 1 δισ. ευρώ επιπλέον στα αντίστοιχα ελλείμματα των ετών 2010 και 2011. Με τα πρόσθετα ελλείμματα οι στόχοι του μνημονίου παύουν να ισχύουν και δημιουργείται ανάγκη επαναπροσδιορισμού τους. Τα προαναφερόμενα τρομάζουν την κυβέρνηση, που βλέπει ολοκάθαρα ότι είναι σχεδόν αδύνατο να εκτελεστεί ο προϋπολογισμός του 2011 χωρίς τη λήψη νέων μέτρων.
Στο μεταξύ σε εξέλιξη βρίσκονται οι πρώτες δημόσιες συζητήσεις για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων των 110 δισ. ευρώ, που ξεκίνησαν με πρωτοβουλία του ΔΝΤ. Η Ελλάδα αν και επίσημα «σφυρίζει αδιάφορα» για την επιμήκυνση, φαίνεται να την αποδέχεται καθώς θα σημάνει ένα νέο χρονοδιάγραμμα που θα καταλήξει σε νέο μνημόνιο. Η προοπτική αυτή θέτει στην άκρη ως αποτυχημένο το σημερινό μνημόνιο, το οποίο παρέχοντας μη επαρκή χρόνο εξόδου από την κρίση οδήγησε την οικονομία σε βαθιά ύφεση με άγνωστο τον χρόνο εξόδου από αυτήν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κανείς μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση δεν μπορεί να περιγράψει έστω και ένα αχνό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Η κοινωνία ασυνείδητα το αντιλαμβάνεται, γι’ αυτό καθημερινά γίνεται ολοένα και πιο εχθρική προς το μνημόνιο. Ολοφάνερο είναι σήμερα ότι απωλέσθη πολύτιμος χρόνος όσον αφορά στη λήψη μέτρων, μετά τον Οκτώβριο του 2009.
Η κυβέρνηση τότε φοβούμενη το πολιτικό κόστος άφησε τη χώρα να υποστεί τρομοκρατία από τις αγορές, ώστε στη συνέχεια να αφομοιωθούν ευκολότερα τα μέτρα. Η Ελλάδα τότε με γερμανική πρωτοβουλία είχε ταπεινωθεί, για παραδειγματισμό. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι η χονδροειδής γερμανική συμπεριφορά συνεχίζεται με διάφορους τρόπους και μεθόδους.
Να νιώσουν οι εταίροι το οικονομικό «ισοδύναμο τετελεσμένο»
Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα εξωθούνταν σε στάση πληρωμών, εκτός του ελληνικού λαού που θα επέστρεφε στις αρχές του δεκάτου ενάτου αιώνα, πλήγμα μεγάλο θα υπήρχε και για τις γερμανικές και τις γαλλικές τράπεζες. Οι οποίες έχουν ελληνικά ομόλογα που θα γίνονταν η αφορμή ντόμινο, το οποίο θα τις οδηγούσε στην κατάρρευση.
Είναι το αντίστοιχο οικονομικό «ισοδύναμο τετελεσμένο» που πρέπει να νιώσουν οι εταίροι ότι η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει, εάν δεν της δοθεί βοήθεια και λογικά χρονοδιαγράμματα αποπληρωμής. Μαζί με οπλικά συστήματα οι ξένοι «πουλούσαν» στην Ελλάδα και αντισταθμιστικά ωφελήματα, που αύξαναν το κόστος, ενώ αποτελούσαν πομφόλυγες.
Για παράδειγμα, με την αγορά αεροσκαφών F-16 Block 30 η κατασκευάστρια εταιρεία υποσχέθηκε ως αντισταθμιστικά την εισαγωγή στη χώρα μας επενδυτικού κεφαλαίου 50 εκατ. δολαρίων, που δεν ήρθε ποτέ. Όταν η Ελλάδα αγόρασε από τους Γάλλους τα Mirage 2000, εκείνοι υποσχέθηκαν ως αντισταθμιστικά να αγοράσουν δικά μας παπούτσια. Ακόμη να τα πάρουν... Όλα αυτά τα αντισταθμιστικά, που ανέβαζαν την τιμή, τα είχε δε υπόψη του ο Π. Μπεγλίτης, τα καρπώνονταν κατά βάση οι λεγόμενοι μεσάζοντες όπλων, πολλοί εκ των οποίων έχτιζαν κατόπιν βίλες στα βόρεια προάστια της Αθήνας.
Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου