Φαρισαϊσμός..

Μια προσφιλής τακτική του Κ.Κ.Ε. και των υφισταμένων οργάνων του, ΠΑ.Μ.Ε. και Π.Κ.Σ., είναι το κλείσιμο λιμανιών, δρόμων, πανεπιστημιών και ξενοδοχείων.  Οποιοσδήποτε θίξει έστω και μια αράδα απο το κομμουνιστικό ευαγγέλιο, αμέσως σηκώνονται τα κομματικά λάβαρα και οι εν Ελλάδι συνεχιστές της Οκτωβριανής Επανάστασης ξεχύνονται στους δρόμους για να προστατεύσουν τα συμφέροντα του προλεταριάτου.

Τρανταχτή περίπτωση αποτελούν οι απολύσεις. Το ΠΑ.Μ.Ε. καραδοκεί αδιαλείπτως ως σύγχρονος Κέρβερος, και μόνο στην υποψία απόλυσης, καταφεύγει στις ανώτατες μορφές πάλης και σύγκρουσης απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Τι γίνεται όμως όταν ο εργοδότης είναι το κόμμα του λαού;

Στις 5 Σεπτεμβρίου απολυμένοι του 902 (τηλεπτικός σταθμός ιδιοκτησίας ΚΚΕ) , διαμαρτυρήθηκαν έξω απο τα γραφεία του Περισσού για το κύμα μαζικών απολύσεων που έχει ξεκινήσει ο 902 και φτάνει έως σήμερα τους 21 εργαζόμενους. Το ΚΚΕ αντιδρώντας αμέσως, κατακεραύνωσε τους απολυμένους μέσα από τις σελιδές του Ριζοσπάστη, και όπως οι Φραγκισκανοί μοναχοί του Μεσαίωνα βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να μην αμαρτάνουν, έτσι και το ΚΚΕ βάφτισε την συγκέντρωση των απολυμένων ως ''δήθεν κινητοποίηση''.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ριζοσπάστης: "οι ενέργειες των συγκεκριμένων που έκαναν τη δήθεν κινητοποίηση έξω από τον «902» (απ' αυτούς τους μετρημένους στα δάκτυλα των δύο χεριών) μια ισχνή μειοψηφία, οι πρώην του «902» προσέφεραν υπηρεσίες εθελοντικά και συνειδητά για αντικομμουνιστική επίθεση. Εν γνώσει τους και επιδιώκοντάς το." Άρες μάρες κουκουνάρες δηλαδή. Όσοι διαφωνούν με το κομμουνιστικό κόμμα είναι εξ' ορισμού προβοκάτορες. Ακόμη και η διαμαρτυρία των απολυμένων του 902 πέρασε ως προβοκάτσια στις σελίδες του Ριζοσπάστη. Παλιά μου τέχνη κόσκινο για τις δημοσιογραφικές πένες της Τυποεκδοτικής.

Δικαιολογημένα γεννιέται οργή έπειτα από τέτοιου μεγέθους υποκρισία. Δεν μπορεί το ΚΚΕ να καταδικάζει συλλήβδην τις απολύσεις των άλλων και να στέλνει τα γρουπούσκουλα του ΠΑΜΕ να κλείσουν δρόμους, υπηρεσίες και επιχειρήσεις, ενώ τις δικές του απολύσεις να τις θεωρεί απολύτως φυσιολογικές. Οι αντιφάσεις είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό του ΚΚΕ, κανείς δεν ξεχνά άλλωστε την αγιοποίηση του χασάπη Στάλιν απο το τελευταίο συνέδριο του κόμματος, ωστόσο προκαλεί γέλιο ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε το όλο ζήτημα.

Υ.Γ.  Στα καθ' ημάς τώρα.  Χαρακτηριστικό δείγμα αντιφάσεων και υποκρισίας αποτελεί η στάση ορισμένων μελών του ΚΚΕ, υπεύθυνα εξ ολοκλήρου, για την κατάντια του συνεταιρισμού Ορμύλιας. Αυτοί που οδήγησαν τον συνεταιρισμό στο μαρασμό και τελικά στη διάλυση του, αύριο θα μας καλέσουν να συμμετάσχουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις για την τιμή της ελιάς.

Πηγή