Η "κατάρρευση" της θεωρίας των δυόµισι πολέµων … ο χειρότερος εφιάλτης

• Η θεωρία αυτή σήµαινε ότι η Τουρκία, ως περιφερειακή υπερδύναµη, µπορούσε να αντεπεξέλθει επιτυχώς – ταυτόχρονα – σε έναν πόλεµο µε τη Συρία, έναν µε την Ελλάδα και µισό µε τους Κούρδους.

Η επιδεινούµενη κατάσταση στη Συρία κρατά σε ύψιστη εγρήγορση την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας. Το ίδιο ακριβώς συµβαίνει και µε το ΙΣραήλ, παρότι οι σχέσεις των δύο χωρών µε τη ∆αµασκό έχουν διαφορετικό ειδικό βάρος. Για την Τουρκία, έπειτα από µια πολυετή περίοδο αµοιβαίας εχθρότητας, η Συρία είναι πλέον συµµαχική χώρα. Για το Ισραήλ η κυβέρνηση της ∆αµασκού παραµένει από τα πλέον ανυποχώρητα κι επικίνδυνα αραβικά καθεστώτα στη ρήξη του µε το εβραϊκό κράτος. 

Πολλοί παίκτες σε μια μικρή σκακιέρα

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Ελλάδα, Τουρκία, Γερμανία και Ισραήλ σε μια θανάσιμη «παρτίδα». 

Όσο και να απειλούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο φαίνονται πλέον οι Γερμανοί που βρίσκονται από «πίσω» τους.

Τι σχέση έχει ο Νεοθωμανισμός της Τουρκίας με τη Μοσάντ και το Ισραήλ;

Όταν ένας ηλεκτρολόγος θέλει να δει την "εικόνα" ενός κυκλώματος, κάνει μια απλή κίνηση. Βάζει τον διακόπτη στο "on" και βλέπει ποιες συσκευές "ανταποκρίνονται" στη επιλογή του. Ασφαλέστερος και απλούστερος τρόπος εκτός από αυτόν, για να ελέγξεις ένα κύκλωμα, δεν υπάρχει. Όμως, κυκλώματα δεν είναι μόνον τα ηλεκτρικά. Κυκλώματα υπάρχουν πολλών ειδών και σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν κυκλώματα οικονομικά, θρησκευτικά, εγκληματικά, αλλά και πολιτικά και διπλωματικά. Κυκλώματα, των οποίων τα μέλη για τον οποιονδήποτε λόγο δεν θέλουν να φαίνονται ότι συνεργάζονται ή ότι έχουν ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ τους.

Τέτοια μυστικά "κυκλώματα" υπάρχουν πολλά και στη διεθνή διπλωματία …Κυκλώματα κρατών, τα οποία συνεργάζονται στενά μεταξύ τους, αλλά κρίνουν πως δεν τα συμφέρει η δημοσιοποίηση της συνεργασίας τους.

Η μεγάλη καταιγίδα που έρχεται

• Η οικονομική κατάσταση των Ηνωμένων Πολιτειών ούτε που περιγράφεται. Η χώρα είναι παντελώς χρεωκοπημένη και θα έπρεπε να έχει κηρύξει προ πολλού πτώχευση. Το δημόσιο χρέος της αυξάνεται κάθε μήνα κατά περισσότερο από 80 δισ. δολλάρια.
• Η πτώχευση είναι ένα πραγματικό γεγονός.

Όλα τα συστατικά στοιχεία που χρειάζεται μια καταιγίδα υπάρχουν ήδη, τα μαύρα σύννεφα είναι ορατά στον ορίζοντα. Απο το 2007 προειδοποιώ, ότι το σύστημα, στο οποίο ζούμε, δεν είναι πλέον βιώσιμο και ότι η κατάρρευση του θα επέλθει ή ήδη επήλθε. Όλα έχουν ήδη συμβει, η προβλεπόμενη συντριβή της Wall Street, η κατάρρευση του δολαρίου και του ευρώ, η παγκόσμια οικονομική κρίση, το συνολικό χρέος των δυτικών βιομηχανικών χωρών, η οργή του πληθυσμού που πρέπει να πληρώσει τον λογαριασμό, η επέκταση των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όλα. Μόνο που τώρα τα γεγονότα τρέχουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα και στα παλιά προστέθηκαν και νέα στοιχεία, που κάνουν την μεγάλη καταιγίδα ακόμη πιθανότερη. Όποιος δεν φρόντισε να προφυλαχθεί, πρέπει να το κάνει τώρα, εγώ σας προειδοποίησα.

Ἕνας ἁπλὸς πατριώτης χονδρομπακάλης μπορεῖ νὰ σώσῃ τὴν οἰκονομία!

Στις ημέρες μας οι  Έλληνες  έχουν μετατραπεί  σε οικονομολόγους,  αναπαράγοντας τα όσα ακούνε  από τα  ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ  τούς λένε αυτά που η διατεταγμένη τους υπηρεσία  τούς υπαγορεύει .

Η ιστορία,  ή καλύτερα η προσπάθεια αποδόμησης της Ελλάδος,  έχει ξεκινήσει από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή,  με διακοπή την  επταετία .Οι κορώνες και τα περί δικτατορίας και φασισμού είναι  ιστορίες για μικρά παιδιά, και μάλιστα για παιδιά καθυστερημένα.. Στη σημερινή κατάσταση, οι αριθμοί είναι προτιμότεροι  των πολιτικών ετικετών. Για την ιστορία; θα έλεγα ότι ο Φασισμός και ο Κομμουνισμός,  όπως εφαρμόστηκε, είναι δύο  ετεροθαλή αδέρφια,  γεννημένα από τον ίδιο πατέρα,  τον Διεθνή Σιωνισμό, με διαφορετική μάνα,  τη μια Γερμανίδα και την άλλη Ρωσίδα. Οι Γερμανοί έκαναν πόλεμο με εβραϊκά κεφάλαια,  αλλά και με τα γνωστά Σύμφωνα  μη Επιθέσεως με τους Ρώσους για όσον καιρό χρειαζόταν,  ή  για όσο έκριναν οι  τέσσερις Εβραίοι σιωνιστές πρωθυπουργοί του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Στο φως ο σκοτεινός γίγαντας των εμπορευμάτων

• Για πολλούς, μάλιστα, η Glencore είναι για τον κόσμο των εμπορευμάτων ό,τι είναι η Goldman Sachs για την τραπεζική.

Δίκαια χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη εταιρεία την οποία ελάχιστοι έχουν καν ακουστά. Η Glencore αγοράζει και πουλά το 3% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, ενώ από τα κεντρικά της γραφεία σε ένα ήσυχο χωριό της Ελβετίας αλλάζει χέρια ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας αγοράς πρώτων υλών, από το αλουμίνιο, το χαλκό και τον άνθρακα, έως τη ζάχαρη, το σιτάρι και το κριθάρι. Η ανωνυμία και η μυστικοπάθεια είναι το σήμα κατατεθέν αυτού του ομίλου, ίσως γιατί στην 40χρονη ιστορία του υπήρξαν πολλά κεφάλαια τα οποία θα προτιμούσε να κρατήσει στο σκοτάδι. Όλα αυτά, όμως, πρόκειται να αλλάξουν καθώς η Glencore σχεδιάζει μία δημόσια εγγραφή ύψους 11 δισ. δολαρίων, με την οποία θα εισάγει τις μετοχές της προς διαπραγμάτευση στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Χονγκ Κονγκ.

Η εταιρεία ιδρύθηκε –αν και αρχικά κάτω από άλλο όνομα- το 1974 από τον Marc Rich, έναν πραγματικό θρύλο της αγοράς του πετρελαίου. Γιος Εβραίων από το Βέλγιο, ο Rich εγκατέλειψε την Ευρώπη και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ το 1942, σε ηλικία 7 ετών, για να διαφύγει από τους Ναζί. Η ιστορία θέλει τον Rich να φέρνει την επανάσταση στο trading εμπορευμάτων κατά τη δεκαετία του 1970, ουσιαστικά δημιουργώντας την spot αγορά του αργού πετρελαίου.

Σερβική ‘Alo’: Ο Καντάφι Είναι Εβραίος!

«Ο ηγέτης της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος βρίσκεται στο πηδάλιο της χώρας, είναι στην πραγματικότητα ένας Εβραίος!»

Τα παραπάνω αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα του Βελιγραδίου ‘Alo!’ και συνεχίζει:

Αυτό, άλλωστε, πιστεύει και το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Λιβύης καθώς και οι περισσότεροι αντάρτες, οι οποίοι επί, σχεδόν, τρεις εβδομάδες παλεύουν για την ανατροπή του δικτάτορα, συνεπικουρούμενοι  από τις δυνάμεις της Δύσης, οι οποίες βομβαρδίζουν  τις δυνάμεις του Καντάφι.

Το απεχθές χρέος

Η ύπαρξη της έννοιας του απεχθούς χρέους είναι η απόδειξη ότι μέσω της δικαιοσύνης, μπορεί η ηθική να εισβάλει στην οικονομία. Το απεχθές χρέος αν και φαινομενικά παράλογο για τους συντηρητικούς κύκλους, είναι μόνο και μόνο παράδοξο.

Έχει αυτό το κοινό στοιχείο με τη δημοκρατία, η οποία αποδέχεται μέσα της το παράδοξο για να εξασφαλίσει την ικανότητά της και την ανθεκτικότητά της, δίχως να επιδιώκει την πληρότητά της.

Το υπόβαθρο του απεχθούς χρέους είναι η ανάλυση του χρέους από μία αντικειμενική οντότητα που δεν επηρεάζεται από τον κρατικό φορέα, έτσι ώστε να μην εξαρτάται από οικονομικές ενοχές.

Βενιζελική Ανώνυμη Εταιρεία

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

.Το επίσημο όνομα του «δικομματισμού»

...Η συμμορία η οποία εκτελεί «συμβόλαιο θανάτου» εναντίον της Ελλάδας.

... Αυτοί, οι οποίοι μας οδήγησαν από τη μικρασιατική καταστροφή και τη Χούντα στην καταστροφή του ΔΝΤ.

Κάθε φορά, που ξεκινάμε να γράφουμε ένα καινούργιο κείμενο, έρχεται στο νου μας μια αρχαία κινέζικη παροιμία. Μια παροιμία, η οποία, για να "επιβιώσει" στην κάμινο των αιώνων, είναι σίγουρα σοφή και η οποία μας λέει το εξής απλό: "Αν θέλεις να ταΐσεις έναν πεινασμένο, μην του δίνεις ψάρι για να φάει …αλλά μάθε του να ψαρεύει." Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Θέλουμε να πούμε ότι, κάθε φορά που θέλουμε μέσω ενός κειμένου να δώσουμε "τροφή" στον αναγνώστη, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα μόνιμο δίλημμα. Να γράψουμε με συνοπτικές διαδικασίες την άποψή μας για το θέμα ή να "ταξιδεύσουμε" τον αναγνώστη; Να στηριχθούμε στην αλήθεια, η οποία προκύπτει από την πληροφορία ή στην αλήθεια, η οποία προκύπτει από τη λογική κρίση;

Η πληροφορία είναι όπως το ψάρι. Αν την έχεις, καλώς …Θα "φας". Αν δεν την έχεις, θα "πεινάσεις". Όμως, από την άλλη πλευρά η κρίση είναι όπως το "ψάρεμα". Αν γνωρίζεις να χρησιμοποιείς την κρίση σου, ποτέ δεν θα πεινάσεις. Ακόμα κι αν δεν έχεις την πληροφορία που χρειάζεσαι, θα βρεις το αποτέλεσμα που αναζητάς μέσω άλλων πληροφοριών, τις οποίες σίγουρα έχεις. Αυτό είναι το δίλημμά μας. Να εκμεταλλευτούμε το νέο θέμα μας, ώστε να "ψαρέψουμε" το συμπέρασμα και να μάθει ο αναγνώστης το "ψάρεμα" ή να του δώσουμε έτοιμο ένα "ψάρι" και να λύσει το πρόβλημα της στιγμής; Να του πούμε, για παράδειγμα, ποιοι είναι οι "προδότες", οι οποίοι προκύπτουν από κάποια στοιχεία που έχουμε στην κατοχή μας ή να τους "ψαρέψουμε" από τα "θολά "νερά" της ιστορίας και να μείνει ως επιπλέον κέρδος στον αναγνώστη το "ψάρεμα"; Γιατί υπάρχει αυτό το δίλημμα; Γιατί πολλές φορές έχουμε κατηγορηθεί για το "μέγεθος" των κειμένων μας.

Δὲν μᾶς τὰ λὲς καὶ τόσο καλὰ κύριε Καζάκη!

Πρὸ μερικῶν ἐβδομάδων σοῦ εἶχα γράψει ἕνα κείμενον μὲ τίτλο: Ὁ Καζάκης ποὺ λέει… Ἀλλὰ τελικῶς τί λέει;. Δὲν περίμενα νὰ μοῦ ἀπαντήσεις, ἀλλὰ ξέρω πὼς τὸ ἔχεις λάβει ὐπ’ ὄψιν σου.

Εἶπα νὰ σὲ θυμηθῶ πάλι, διότι εἶχα μίαν πολὺ ἐνδιαφέρουσα καὶ διαφωτιστικὴ συζήτησι μὲ φίλο οἰκονομολόγο.

Ἀλλὰ οἰκονομολόγο!!!

Ὀ ὁποῖος φίλος μου οἰκονομολόγος, (γιὰ νὰ μὴν λέμε ὅ,τι μᾶς κατεβαίνει στὴν κεφαλή), ἔχει ἐργαστεῖ πολλὲς δεκαετίες κι ἔχει στηρίξει ἐπιχειρήσεις, ἔχει δομήσει προϋποθέσεις γιὰ ἀνάπτυξι κι ἔχει γενικῶς χαρακτηριστεῖ, ἀπὸ ὅπου ἐπέρασε, ὥς ἄνθρωπος ἔντιμος, ποὺ ξέρει πάααααρα πολύ καλά τὴν δουλειά του καὶ ὠς οἰκονομολόγος  μὲ ἰδιαίτερες ἱκανότητες! Αὐτὰ γιὰ τὴν σύστασι.

Θυμήσου τι είσαι

Ξημερώνει

Γερμανία: Το Βερολίνο το νούμερο ένα στο πρόβλημα της παιδικής φτώχειας

Το Βερολίνο βρίσκεται στο θέμα της παιδικής φτώχειας σε εθνικό επίπεδο στην κορυφή της πυραμίδας. Μια μελέτη του Ιδρύματος Bertelsmann δείχνει, ότι το 35,7 τοις εκατό των παιδιών στην πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι φτωχά

Το Ίδρυμα Bertelsmann (Bertelsmann Stiftung) δημοσίευσε στοιχεία για όλες τις πόλεις άνω των 5.000 κατοίκων της Γερμανίας. Το Βερολίνο είναι το νούμερο 1. 

Οι βαρύτατες ευθύνες των δικαστών

Ας γίνουμε για λίγο καλόπιστοι. Kαι ας υποθέσουμε, για μια μόνο στιγμή, ότι όλα αυτά που ακούμε τους τελευταίους μήνες δεν είναι ένας αφόρητος λευκός θόρυβος από φλύαρες υποκρισίες. Αλλά η πραγματική φωνή των ταγών και των ανθρώπων μιας χώρας, που έχουν σκύψει το κεφάλι και προσπαθούν με περισυλλογή, ειλικρίνεια και αίσθημα ευθύνης να ανακαλύψουν τα λάθη του παρελθόντος τους. Και, στο πλαίσιο αυτό, ας λάβουμε υπ' όψη μας μια αναντίρρητη αλήθεια. Σύμφωνα με την οποία, ένα μεγάλο μέρος του τεράστιου ποσού, που αποτελεί σήμερα το δημόσιο χρέος μας, σπαταλήθηκε ασυλλόγιστα στον τομέα των μεγάλων έργων και των κάθε λογής δημόσιων προμηθειών. Μέσα σε ένα κλίμα παράνομων συναλλαγών και αχαλίνωτης διαφθοράς.

Θα διαπιστώσουμε τότε ότι ξεχνάμε μια μικρή και καθόλου ασήμαντη λεπτομέρεια. Ενώ επιρρίπτουμε ευθύνες στην πολιτική ηγεσία, την διοίκηση, στον τύπο και στους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, αφήνουμε στο απυρόβλητο κάποιους, αφανείς, -και μυστηριώδεις για τους πολλούς-, αλλά εξαιρετικά σημαντικούς παράγοντες της δημόσιας ζωής. Την Διοικητική και την Δημοσιονομική δικαιοσύνη. Το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Lazard: η τράπεζα των Σοφών της Σιών και τα μεγάλα deals

Αν οι Γερμανοί είναι μέσα στα πράγματα και οι Αμερικανοί προ­σπαθούν να μπουν, δεν συμβαί­νει το ίδιο με Lazard, την επενδυτική τράπεζα που βρέθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα, αλλά, όπως όλα δείχνουν, ήρ­θε για να μείνει. Άλλωστε ειδικεύεται σε αναδιαρθρώσεις χρέους και αποτε­λεί ήδη τον σύμβουλο της κυβέρνησης στα δημοσιονομικά έπειτα από συμφω­νία, στην οποία τον καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε ο τότε πρωθυπουργικός σύμβουλος Χάρης Παμπούκης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η τράπεζα αυτή έχει παρουσία (μαζί με το ΔΝΤ) σε όλες τις χώρες που αντιμετώπισαν δημοσιο­νομικό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια, ενώ στους πελάτες της περιλαμβάνο­νται, εκτός από κράτη και επιχειρήσεις, οι μεγαλύτερες βιομηχανίες όπλων του δυτικού κόσμου...

Γιατί σιωπούν τα διεθνή μέσα για το σχέδιο του George Soros για τη διεθνή οικονομία;

Πρίν από δύο έτη ο George Soros δήλωσε την πρόθεσή του να αναδιοργανώσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Σύντομα, σε δύο μέρες ξεκινάει να το κάνει πράξη-και κανείς δεν φαίνεται να το έχει συνειδητοποιήσει.

Στις 8  Απριλίου, μιά οργάνωση την οποία έχει χρηματοδοτήσει με 50 εκατομύρια δολάρια οργανώνει μια μεγάλης σημασίας οικονομική συνδιάσκεψη (τύπου Bretton Woods) με στόχο του Σόρος να «θέσει νέους διεθνείς κανόνες» και να «αναθεωρήσει το νομισματικό σύστημα», σύμφωνα με ένα σχέδιο που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 4 Νοεμβρίου του 2009 σε ένα άρθρο του Σόρος που καλούσε τις ενδιαφερόμενες πλευρές να προβούν σε μια «συμφωνία ευκαιρίας» η οποία θα αλλάξει την οργάνωση ολόκληρης της τρέχουσας οικονομικής τάξης.

ΤΟ "ΜΥΣΤΙΚΟ" ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το "μυστικό" κράτος της Ευρώπης ζητά …"γη και ύδωρ"και απειλεί την Ελλάδα με το εξωτερικό της χρέος.

Λάθος… Μέγα Λάθος. Εδώ είναι ....Σπάρτη και Αθήνα και Μακεδονία και Κρήτη και....

Έπρεπε να προσέχουν τα λόγια τους...

Συμβαίνει συχνά με τον άνθρωπο το εξής απλό φαινόμενο. Βλέπει άριστα τις "καμπούρες" των άλλων και δεν βλέπει καθόλου τη δική του. Σήμερα στο παγκόσμιο "μικροσκόπιο" βρίσκεται η "καμπούρα" των Ελλήνων. Όλοι τη βλέπουν, αλλά όχι οι Έλληνες. Όλοι βλέπουν την "καμπούρα" των Ελλήνων, αλλά όχι τις δικές τους. Αυτή η επιλεκτική "ορατότητα" είναι ένα φυσικό φαινόμενο και αυτό θα προσπαθήσουμε να το εκμεταλλευτούμε, για να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή "εικόνα" της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας. Θα δούμε και εμείς ως Έλληνες τις "καμπούρες" των άλλων, για να κατανοήσουμε τη δική μας, η οποία είναι όμοια. Σε έναν κόσμο "καμπούρηδων" οι πάντες μοιάζουν και άρα θα χρησιμοποιήσουμε τον "απέναντι" ως "είδωλο" δικό μας.

Η θρησκεία του κέρδους

Η οικονομική επιστήμη είναι τα τελευταία χρόνια η "γκόμενα" των επιστημών. Κάποτε πριν δεκα χρόνια και βάλε, με το ράλυ των χρηματιστηρίων στο φόρτε του, γοήτευε γιατί έδινε σε όλους την ψευδαίσθηση των γρήγορων και εύκολων κερδών, λίγο αργότερα γιατί πρότεινε τα μαγικά χρηματοοικονομικά "εργαλεία" που "έσωσαν" την Παγκόσμια οικονομία από την προηγούμενη χρηματιστηριακή κρίση και έσπρωξαν τις αγορές σε νέο τρελο χορό και ασύλληπτα κέρδη.

Και τέλος μετα το 2008 γιατί όλοι αυτοί που είχαν παρουσιαστεί ως γκουρού καταστρέφοντας οικονομίες και ζωές, έβγαλαν τα γαλάζια πουκάμισα των golden boys με τα λευκά κολάρα  και φόρεσαν τις άσπρες στολές των γιατρών προτείνοντας νέες συνταγές σωτηρίας των οικονομιών και εξόντωσης των λαών.

"Κωλοτούμπα" Σαμαρά για την ΚΕΡΑΤΕΑ

Καζάνι που βράζει οι Νεοδημοκράτες της μαρτυρικής πόλης
"Ο Αντώνης Σαμαράς, μας υποσχέθηκε συμπαράσταση, αλλά απέδειξε, ότι σέρνεται πίσω από το ΠΑΣΟΚ και τα ιδιωτικά συμφέροντα"!!!

Καζάνι που βράζει, οι Νεοδημοκράτες της Κερατέας, καθώς παρά την χθεσινή διαβεβαίωση του Προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά, ότι θα στηρίξει τους αγώνες των κατοίκων της Κερατέας κατά του ΧΥΤΑ,  σήμερα, δια του εκπροσώπου τύπου κ. Μιχελάκη, τα... γύρισε.

Η Κομματική μαφία υπερψήφισε την διασφάλιση των κλοπιμαίων!!

Οι "μαζί τα φάγαμε" και το πλυντήριο της Βουλής των Ελλήνων.

Για όσους ακόμη επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Και για όσους διατηρούν έστω και ελάχιστες ελπίδες για το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί διαθέτουν την θέληση και την δυνατότητα να μας σύρουν έξω από την καταιγίδα που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Πολύ σωστά εντοπίζει ο κ. Ξυδάκης στην σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μια ακόμη ελεεινή απόπειρα της κλεπτοκρατικής και εγκληματικής πολιτικής τάξης της χώρας, να εξαφανίσει κάθε ενδεχόμενο πιθανής λογοδοσίας και να εξασφαλίσει το απόλυτο ακαταδιώκτο ενώπιον νέων ενδεχόμενων αποκαλύψεων παράνομου πλουτισμού που θα γίνουν στο μέλλον. Ο κ. Ξυδάκης, όμως, παραλείπει να αναφέρει, πιθανόν από έλλειψη ενημέρωσης, ότι η νέα αυτή απόπειρα, μέσω του άρθρου 10 του νόμου 3932/2011, είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα σε σχέση με όσα σχετικά με το ζήτημα έχουν ήδη προηγηθεί. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

«Ο Μπιλ Γκέιτς είναι αδίστακτος και αριβίστας»

• Σάλο έχει προκαλέσει η περιγραφή των «σκοτεινών» πτυχών του αφεντικού της Microsoft από τον άλλοτε συνοδοιπόρο του στη ζωή και τις μπίζνες

Φως στην «άγνωστη» προσωπικότητα του Μπιλ Γκέιτς ρίχνει το βιβλίο «Idea Man: Α Memoir by the Co-founder of Microsoft» (Ο άνθρωπος της ιδέας: Απομνημονεύματα του συνιδρυτή της Microsoft). Ο συγγραφέας του, Πολ Αλεν, δεν είχε μόνο επαγγελματική σχέση με τον Γκέιτς. Οι δυο τους ήταν φίλοι από παιδιά, από τότε που πήγαιναν στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο στο Σιάτλ.

Ο πλανήτης όλος, καζάνι που βράζει…

Με τα μάτια λοιπόν στραμμένα στη Φουκουσίμα και Λιβύη, δεν δώσαμε τη δέουσα προσοχή στο καζάνι που συνεχίζει να σιγοβράζει τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ. Την εβδομάδα που μάς πέρασε είχαμε δυο σημαντικές εκρήξεις 

Εδώ και κάμποσους μήνες, δεν ξέρεις πού στ’ αλήθεια να πρωτοκοιτάξεις. Οι φωτιές που άναψαν στη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή, εκεί που πάνε να σε ξεγελάσουν ότι έχουν δήθεν κοπάσει, νάσου και ξαναφουντώνουν. Τη μια μέρα τα μάτια είναι στραμμένα στον ένα τόπο, την άλλη σε κάποιον άλλο, τη μια μέρα το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην Υεμένη, την άλλη στο Μπαχρέιν, την παράλλη στη Λιβύη, ενώ την ίδια στιγμή στη Συρία το παιχνίδι αρχίζει και σκληραίνει, κι αφήνεις τότε στην άκρη το Ιράκ και το Μπαχρέιν και την Υεμένη, όχι γιατί οι ξεσηκωμοί έχουν καταλαγιάσει και οι άνθρωποι έχουν γυρίσει στα σπίτια τους ηττημένοι, μα είναι που δεν μπορείς να έχεις την προσοχή σου στραμμένη σε όλα αυτά τα μέρη ταυτόχρονα, κι αυτό που μετράει τώρα είναι η δύσκολη γέννα της Λιβύης, που δεν ξέρεις ούτε τι παιδί θα βγάλει, ούτε πότε θα το βγάλει, ούτε ποιος θα είναι ο πατέρας, κι ούτε αν οι μαμές που κατέφθασαν εσπευσμένα από το εξωτερικό μ’ όλο τους τον τεχνολογικό εξοπλισμό, θα είναι τελικά για καλό, που δεν θα είναι, όπως όλο και πιο πολλοί το συνειδητοποιούν.

R o t h s c h i l d