Για ποιόν εργάζεται ο κύριος Παπακωνσταντίνου τελικά;

• Παπακωνσταντίνου: Μία αναδιάρθρωση χρέους από την Ελλάδα θα διέλυε την Ευρωζώνη

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της, τόνισε ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μιλώντας στους Financial Times. Κάτι τέτοιο θα διέλυε την Ευρωζώνη, εξήγησε.
«Δεν πρόκειται να γίνει αναδιάρθρωση. Υπάρχουν πολύ ευρύτερες επιπτώσεις για την Ευρωζώνη στην περίπτωση που η Ελλάδα αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της», είπε.

«Ο κόσμος δεν βλέπει το κόστος της αναδιάρθρωσης, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωζώνη: Το κόστος για τους πολίτες της, το κόστος σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στις αγορές. Εάν η Ελλάδα αναδιαρθρώσει, γιατί να επενδύουν οι άνθρωποι στις υπόλοιπες περιφερειακές οικονομίες; Θα ήταν ένα θεμελιώδες ρήγμα στην ενότητα της Ευρωζώνης», εκτίμησε ο υπουργός.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου βρέθηκε στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του roadshow για την τόνωση της εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία και ταξιδεύει σήμερα, Πέμπτη, στο Παρίσι και τη Φρανκφούρτη.
Μάλιστα, οι Financial Times μεταφέρουν το θετικό κλίμα των συναντήσεων που είχε: «Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη φορά που η διεθνής κοινότητα να έστεκε με αυτό τον τρόπο δίπλα σε μια χώρα, για να προσπαθήσει να και τη βοηθήσει να κερδίσει τους επενδυτές. Ήταν πολύ πειστικό», είπε επενδυτής που παρευρέθηκε.
Πάντως, η αγορά εξακολουθεί να συζητά τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης. «Πολλοί επενδυτές δεν έχουν πειστεί ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να αποφύγει τη στάση πληρωμών. Η Αθήνα πρέπει να μειώσει το κόστος και πολύ θεωρούν ότι ο μοναδικός τρόπος για να το κάνει είναι να αναδιαρθρώσει τα χρέη», είπε ο Marco Annunziata, επικεφαλής οικονομολόγος της UniCredit.
Το σοβαρότατο ερώτημα που προκύπτει από την δήλωση του κυρίου Παπακωνσταντίνου, για την περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας είναι: Τελικά, ο κύριος Παπακωνσταντίνου τίνος τα συμφέροντα εκπροσωπεί; Των Ελλήνων ή των ευρωπαϊκών τραπεζών;
Σαφέστατο -σε οικονομικούς κύκλους θεωρείται άκρως απαραίτητο- είναι πως η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας, είναι ο μονόδρομος που οφείλει η πολιτική ηγεσία να βαδίσει, προκειμένου να απαλλαχθεί από ένα σημαντικό κομμάτι του ήδη υπάρχοντος χρέους και να επαναδιαπραγματευτεί την επιμήκυνσή του, αλλά και το επιτόκιο που θα συνοδεύει αυτή την επιμήκυνση. Όπως είναι σήμερα η ελληνική οικονομία -όπως εμφανίζεται- σύντομα θα οδηγηθεί στην αναδιάρθρωση του χρέους της. Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η στιγμή, υπάρχουν σαφέστατοι φόβοι πως θα κινδυνεύσει η δημόσια περιουσία με πιθανότατη αλλαγή ιδιιοκτησίας.
Σαφέστατο, επίσης, είναι το γεγονός πως η ευρωζώνη διατηρεί την εικονική ελπίδα για την αποφυγή της αναδιάρθρωσης του χρέους, προκειμένου να καταφέρει να "μεταβιβάσει" το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ. Τα χτυπήματα στην πλάτη, τα μπράβο και οι υπόλοιπες παραινέσεις για συνέχιση της προσπάθειας, γίνονται για να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία-κενοδοξία των κυβερνώντων, προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστα αποτελέσματα για τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η περίπτωση της αναδιάρθρωσης του χρέους θα απαλλάξει τους Έλληνες πολίτες από ένα σημαντικότατο ποσό χρέους, δηλαδή από μία σημαντικότατη ελάφρυνση της ήδη υπάρχουσας ασφυκτικής κατάστασης που επικρατεί στις Ελληνικές επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά. Η επιλογή, όμως, του οικονομικού κυβερνητικού επιτελείου, δείχνει πως δεν ενδιαφέρται να παράσχει υπηρεσίες εκεί που θεσμικά οφείλει, δηλαδή προς τους Έλληνες πολίτες, αλλά προτιμά να διασώζει τις ευρωπαϊκές τράπεζες έναντι του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών.
Κάποια στιγμή, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέφερε κάτι πιστόλια που βγήκαν στο τραπέζι... Με το πέρασμα του χρόνου, διαπιστώθηκε πως τα πιστόλια είχαν βγει στο τραπέζι για να χρησιμοποιηθούν κατά των αθώων Ελλήνων πολιτών. Μήπως ήρθε, άραγε, η στιγμή τα πιστόλια να στραφούν κατά εκείνων που υποσκάπτουν τα εθνικά μας θεμέλια και την εθνική μας αυτοκυριαρχία;
Μπορεί άραγε μία τέτοια πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα από τον Γιώργο Παπανδρέου να αντιμετωπισθεί ως αντικειμενική; Και αν δεν είναι αντικειμενική, ποιός οφελείται από αυτήν, πέραν των ευρωπαϊκών τραπεζών και της ευρωζώνης; Και τελικά, γιατί η μικρή Ελλάδα να βοηθάει την ευρωζώνη να διασωθεί, τη στιγμή που είναι απολύτως βεβαιωμένο -όλες οι απόψεις των οικονομικών αναλυτών συγκλίνουν σε αυτό- πως αφού "αρμέξουν" καλά την χώρα, θα την οδηγήσουν σε διάρθρωση του χρέους, σε πιθανή (ίσως και ελεγχόμενη) πτώχευση και θα της δείξουν την πόρτα εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση; (το τελευταίο θα γίνει προς παραδειγματισμό για οποιαδήποτε χώρα θελήσει να φερθεί "πονηρά"). Και όποιος αμφισβητεί την έξοδο της χώρας μας από την Ε.Ε. ας ψάξει να βρει τι συζητάνε εδώ και έξι μήνες στα οικονομικά επιτελεία της Ε.Ε...

Κωνσταντίνος