Η Δικαιοσύνη επιτέλους έκανε σωστά τη δουλειά της.

Πολύ σωστά έπραξε

και συνέλαβε τα παιδιά των εμπλεκομένων

στο σκάνδαλο της Siemens.

Τώρα θα πρέπει να τα δικάσει

ως συνενόχους των γονιών τους

και να τα καταδικάσει

στις ποινές που προβλέπονται γι' αυτούς.

Ι σ ό β ι α,

εφόσον αυτό λέει ο νόμος.

Για έναν περίεργο λόγο, κάθε φορά που βλέπουμε τους αστούς να υπεραμύνονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκτός από το γέλιο έρχονται στο μυαλό μας και γνωστές αθάνατες ρήσεις αρχαίων αλλά και λαϊκές παροιμίες. Συνελήφθησαν τα παιδιά των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο της Siemens και όλοι οι αστοί σύσσωμοι ξεσηκώθηκαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των αθώων παιδιών. Όλους τους έπιασαν οι "ευαισθησίες". "Δεν μπορούν να συλλάβουν τους γονείς και ξεσπούν στα αθώα παιδιά;", "Κρατούν ομήρους τα αθώα παιδιά, για να εκβιάσουν τους γονείς;". "Είναι κράτος δικαίου ένα κράτος, το οποίο στρέφεται κατά αθώων ανθρώπων, για να καλύψει τις αδυναμίες του;". Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, όταν κάποιος πανικοβάλλεται και ξεσηκώνεται αδίκως, η βλακεία πάει σύννεφο.

"Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην". Πάντα υπάρχει βλακεία, όταν, εξαιτίας του πανικού, δεν γίνεται σεβαστή η λογική. Τι μας λέει λοιπόν η κοινή λογική; Ότι, όταν υπάρχει έγκλημα και οι καρποί του μοιράζονται σε τρίτους —εκτός από αυτόν που το διέπραξε—, υπάρχει συνενοχή και άρα συνένοχοι. Παύει το έγκλημα να είναι ατομικό και γίνεται συλλογικό. Παύουμε να μιλάμε για εγκληματία και μιλάμε για συμμορία εγκληματιών. Αυτό δεν το λέμε μόνον εμείς με την απλή λογική μας. Αυτό το λέει και ο νόμος. Ο νόμος, τον οποίον οι αστοί τον θυμούνται μόνον όταν τους βολεύει. Όταν δεν τους βολεύει κάνουν αναρχικές κι "επαναστατικές" σκέψεις.

συνεχεια εδω