Αυτοκάβδαλοι κορασίδαι

Τα παλιά χρόνια που οι άνθρωποι δεν είχαν οθόνη για να "βγάζουν τα μάτια τους" όπως θα έλεγε και η θεία Πελαγία, ερχόταν σε σαρκική επαφή με όλα τα αποτελέσματα μιας τέτοιας πράξης. Σήμερα που όλα είναι fast track, fast food ή μπανίζειν ελευθέρως μέσω ιντερνετίου, χάθηκαν και κάποιοι θεοί του παρελθόντος. Παράλληλα χάθηκαν και γιορτές που ήταν αφιερωμένες σε θεότητες που δούλευαν πάντα για το καλό του ανθρώπου πιστού. Κάποια κορίτσια σήμερα ζήλωσαν την δόξα των εορταστών και παραστράτησαν χρησιμοποιώντας κάποια σύμβολα δια τον ανασκολοπισμόν ημών των αθώων βλακών.

Επαναστάτες της πορδής.

Όχι άλλους συστημικούς επαναστάτες please. Αρκετά!

Το κακό με τα «επώνυμα»-διάσημα-αναγνωρίσιμα τυπάκια που τα «χώνουν» στο σύστημα που τα γέννησε και τα τρέφει (από το υστέρημα του λαού), έχει παραγίνει.
Ηθοποιάκια της συμφοράς, χαβαλετζήδες επιπέδου γυμνασιακού χιούμορ, βρωμόστομοι διασκεδαστές, τηλεπερσόνες της … βούρτσας, σκυλοπόπ αοιδοί, κίτρινοι εκδότες, δημοσιοκαφράκια της κακιάς ώρας αλλά και παλιοκαραβάνες της τέταρτης εξουσίας που δεν περνάει πια η μπογιά τους, πουροφρικιά, ενσωματωμένοι ιστολόγοι, καθηγητάδες με διατριβές στο νεποτισμό αλλά και «έγκριτοι» αναλυτές, «ριζοσπαστικοί» ρεπόρτερς, και «σοβαροί» αρθρογράφοι, έχουν ξεσκιστεί στο «χώσιμο».

Οι εμπαθείς δεν είναι πολλοί. Αλλά είναι οι τελευταίοι που θα πάθουν κατάθλιψη

Ας ξαναπώ, κι ας ακουστεί σαν περιαυτολογία, ότι στο internet είμαι παλιός. Είναι και η δουλειά μου σχετική. Σε όσα forum, groups, news groups, mailing lists, blogs, chat rooms κλπ κλπ κλπ κι αν πήρα μέρος όλα αυτά τα χρόνια, συνάντησα αργά ή γρήγορα αυτή την εμπαθή κατηγορία συνανθρώπων μας, που δεν λογαριάζει ούτε ευγένεια, ούτε φιλοξενία, ούτε συζήτηση, ούτε τίποτε. Και με την πρώτη αφορμή, αλλά και κυρίως χωρίς καμμία αφορμή, κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ζητάει η λαϊκή προτροπή: “μη γαμάς τη συζήτηση“.

Λοιδωρούν τον συνομιλητή τους, το γυρνάνε αμέσως επί προσωπικού και πριν δυνηθεί να τους προλάβει και το πιο απελπισμένο moderation, αρχίζουν τις βρισιές και τις απρέπειες, και εκτοξεύουν ειρωνίες, προσβολές και χαρακτηρισμούς, στον καθένα. Και κυρίως προς αυτόν που τους φιλοξενεί. Και οδηγούν την συζήτηση στην όξυνση και τελικά στο αδιέξοδο. Και στο ατελέσφορο (και δεν κατανοούν και τι σημαίνει ατελέσφορο). Και τελικά “γαμούν την συζήτηση“.

“ΕΛΛΗΝΟΥΓΕΝΝΑ” 2010

Μετά από πολλούς αιώνες κλείνει επιτέλους ένας τεράστιος «κύκλος».

Μέχρι τώρα οι Έλληνες εμφανίζονταν απλά ως οι αήττητοι ανάμεσα στους λαούς.

Σύντομα αυτό θα αλλάξει, εφόσον θα είναι ανεπαρκές για να περιγράψει τους νικητές των νικητών.

Υπάρχει μια διάσημη δήλωση, η οποία αποδίδεται στον Κίσινγκερ και αφορά τους Έλληνες. Τι λέει αυτή η δήλωση; "Ο λαός των Γκρεκών είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευτεί. Γι' αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθεί να συμμορφωθεί. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του ν' αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή στρατηγικής σημασίας για εμάς"

Κυβέρνηση Ραγκούση...

Ερώτηση Νο. 1: Πόσο στοιχίζει στον ελληνικό λαό η πτήση του κυβερνητικού αεροσκάφους;

Ερώτηση Νο. 2: Ποιος Υπουργός πήρε το προεδρικό ιδιωτικό τζετ “εμπραέρ” και παρέα, με τουλάχιστον ένα σύμβουλο (δικό του ή του πρωθυπουργού για να ελέγχει την κατάσταση;), πετάχτηκαν στη Ρώμη για έναν καφέ και για να παρευρεθούν στην κηδεία του Ιταλού Πρωθυπουργικού Συμβούλου κ. Tommaso Padoa Schioppa (Σκιόπα κι όχι Σιόπα…), που έγινε στην εκκλησία S. Maria degli Angeli e dei Martiri, στις Ρωμαϊκές Θέρμες της Ρώμης;

Ερώτηση Νο. 3: Αναρωτιόμαστε γιατί δεν πήγε η κυβερνητική αποστολή στη Ρώμη -αφού τόσο κρίθηκε αναγκαία η μετάβαση-, με ένα αεροπλάνο των δεκάδων αεροπορικών γραμμών που κάνουν κάθε μισή ώρα το δρομολόγιο Αθήνα-Ρώμη;

Μαρία Δαμανάκη ο “σωτήρας” της Ισλανδίας

Η επίτροπος Αλιείας της Ε.Ε. Μαρία Δαμανάκη, έκανε το πρώτο βήμα με σκοπό να απαγορευτεί στα ισλανδικά πλοία να ξεφορτώνουν ψάρια σε λιμάνια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αποτέλεσμα να κλιμακώνεται η διαμάχη, που απειλεί την ένταξη της Ισλανδίας στην Ε.Ε. Η κ. Δαμανάκη ζήτησε από τον εκπρόσωπο του αρμοδίου επιτρόπου για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (EEA), Ολιβερ Ντριούς, να πραγματοποιήσουν επίσημη συνάντηση πριν από τις 14 Ιανουαρίου, για να συζητηθεί η επιβολή εμπάργκο στην Ισλανδία. Η ΕΕΑ είναι μία ενιαία αγορά των 27 χωρών μελών της Ε.Ε. με την Ισλανδία, το Λιχνεστάιν και τη Νορβηγία.

Οι Δον Κορλεόνε της παγκόσμιας διακυβέρνησης

Παρέλαση υψηλών προσωπικοτήτων της διεθνούς επιτήρησης και κηδεμονίας στην Αθήνα. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος - Καν ήλθε και απήλθε, αφού μίλησε στους υποτακτικούς του στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και συναντήθηκε με τους βασικούς στυλοβάτες του πολιτικού συστήματος της κατοχής, τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Ν.Δ. και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αναμένονται εντός της εβδομάδας και οι επίτροποι Ρεν και Χαν με ανάλογη αποστολή.

Τι γυρεύουν όλοι αυτοί στη χώρα; Γιατί τους έπιασε ο καημός και η πρεμούρα να έρθουν αυτήν ακριβώς την περίοδο; Ο λόγος είναι απλός: βρισκόμαστε μπροστά στην πιο δύσκολη φάση της θεσμοθετημένης κατοχής.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΝΤΑΛΑΡΑΣ...ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ

ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΕΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ...

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

"Ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στη μισαλλοδοξία και τις ακρότητες θα "αντηχήσει" στον Άγιο Παντελεήμονα Αττικής την Κυριακή, στη συναυλία ενότητας που οργανώνουν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και η Αρχιεπισκοπή. "
Αυτό που θα αντηχήσει με τα ξεφωνητά του Νταλαρέτου μέσα σε Ιερό ναό είναι ότι ο Ιερώνυμος έχει αρχίσει
την μεγάλη κατρακύλα...

Ο Νεοναζισμός της Γερμανίας

Η αμετανόητη Γερμανία βάζει και πάλι την Ευρώπη σε κίνδυνο.

Κάποτε ήταν η Πολωνία και η Ουγγαρία, ενώ σήμερα είναι η Ελλάδα και η Ιρλανδία τα πρώτα θύματα της νέας γερμανικής επίθεσης.

Δεκάδες εκατομμύρια νεόφτωχων τα θύματά της.

Στο ίδιο έργο θεατές. Και πάλι μετά από μισό περίπου αιώνα βλέπουμε τη Γερμανία στον γνωστό της ρόλο. Στον ρόλο του "αξιολογητή" των λαών και των ανθρώπων. Στον ρόλο που της επιτρέπει να σηκώνει το "χέρι" και να δείχνει με το "δάκτυλο" τους "ανώτερους" και τους "κατώτερους". Στον ρόλο του "άξιου", ο οποίος διεκδικεί την "κηδεμονία" των "ανάξιων". Απλά άλλαξε λίγο η φρασεολογία, αλλά όχι το "ρεπερτόριο". Σήμερα δεν υπάρχουν οι ανώτεροι "Άρειοι", που "δικαιούνται" να κυβερνήσουν τον κόσμο. Σήμερα υπάρχουν οι ανώτεροι "νοικοκυραίοι", οι οποίοι "δικαιούνται" να εισπράξουν τα "χρωστούμενα" από τους κατώτερους "τεμπέληδες".

Χριστοφοράκος (πατήρ) ο γιατρός των Ες Ες. Λαμπράκης (πατήρ) την εποχή του Γκαίμπελς και από κοντά η Siemens… Τυχαίο; Όχι. Απλά είμαστε διαχρονικά ραγιάδες…

(Γιατί επιμένουμε τόσο στο ξερίζωμα του καρκινώματος της Siemens)

ΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜ”Ε” ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΣΑΝ “ΑΘΩΕΣ, ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ”.

Από σήμερα ξεκινάμε έναν κύκλο ντοκουμέντων που θα παρακαλούσαμε να τα δείτε ακριβώς έτσι, ανεξάρτητα από κομματικά ή ιδεολογικά γυαλιά. Άλλωστε, οι “πολιτκές” ιδεολογίες είναι αποκλειστικά για τους πολίτες αυτού του εθνοκτόνου κράτους.

Από συνεργάτες των Ναζί, εξελίχθηκαν σε “αντιστασιακούς” αλλά πάντα ο σκοπός και τα μέσα ήταν τα ίδια. Οι “ιδεολογίες”; Προβιές για να μας κρατούν τυφλούς.

ΥΓ. Καταλυτική είναι η εξέλιξη με τους ισλαμοφασίστες. Παραδοσιακά όργανα των βλαβερών οργανισμών του πλανήτη. Πάμε και όπου βγει.

Ποιοι ήταν στο Πολυτεχνείο και ποιοι το αντάλλαξαν με αξιώματα…

ΜΙΑ ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ

Τα πρόσωπα, οι καριέρες και η πορεία τους

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου (37 χρόνια μετά) η στήλη ΝΕΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» θέλησαν να καταγράψουν, ει δυνατόν συγκεντρωτικά και κατά το δυνατόν εξαντλητικά, τα βασικά πρόσωπα της αποκαλούμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου», που και μετά τη φοιτητική τους πορεία διατήρησαν δημόσια (πολιτική ή μη) παρουσία. Η θρυλική μέχρι πριν από λίγα χρόνια γενιά δεν έχει σαφή όρια, οπότε κάθε παρουσίαση ενέχει τον κίνδυνο αυθαιρεσίας. Προτιμήσαμε να ακολουθήσουμε το ρίσκο της κατηγοριοποίησης που ακολουθεί, βασισμένοι σε απόψεις πολλών εκ των συμμετεχόντων, ερευνώντας τις πηγές και τις μαρτυρίες. Μια τέτοιου εύρους καταγραφή, όπως αυτή που επιχειρούμε, είναι φυσικό να περιέχει και παραλείψεις αλλά και κάποια λάθη, φυσικά σε καμία περίπτωση ηθελημένα, μικρής πιστεύουμε έκτασης, κυρίως για όσους από τους αναφερόμενους δεν είχαν δημόσια παρουσία μετά τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Δεδομένων των συζητήσεων που γίνονται τον τελευταίο χρόνο για τα επιτεύγματα, αλλά και τις παραλείψεις (ή τα εγκλήματα από πλευράς «αξιοποίησης – εκμετάλλευσης» της παρουσίας και της συμμετοχής τους εκείνες τις ηρωικές ώρες) της γενιάς του Πολυτεχνείου, καλούμε τους αναγνώστες μας να διαβάσουν και να εκτιμήσουν οι ίδιοι τον τελικό θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο της δημόσιας παρουσίας καθενός.